Protezy w leczeniu stomatologicznym

Protezami zajmuje się dział stomatologii nazywany protetyką stomatologiczną. Skupia się on na odtwarzaniu budowy uzębienia oraz przywracaniu mu sprawności, ale nie tylko. W obszar jego zainteresowań wchodzą także mięśnie, nerwy i stawy znajdujące się w obrębie jamy ustnej. Protezy związane są jednak ściśle z leczeniem zębów. Mają one kilka zadań. Jedne z nich są medyczne, a inne estetyczne. Do medycznych należy ochrona dziąseł i uszkodzonego uzębienia przed wpływem szkodliwych czynników. Natomiast estetycznym celem zakładania protez jest poprawienie wyglądu jamy ustnej, które posiada także skutek psychologiczny, czyli podwyższenie samopoczucia, samooceny i komfortu pacjenta.

Rodzaje uzupełnień protetycznych

Jakie dokładnie rodzaje uzupełnień protetycznych można wyróżnić? Zasadniczo dzieli się je na dwa typy – uzupełnienia stałe i ruchome. Te pierwsze, jak sama nazwa wskazuje, instaluje się w jamie ustnej na stałe. Założyć i zdjąć je może tylko stomatolog. Odejmują one problemów związanych z codziennym pozbywaniem się protezy i jej ponownym wstawianiem. A czyści się je razem z pozostałą częścią uzębienia. Do uzupełnień protetycznych stałych można zaliczyć wkłady, korony, licówki, mosty, a także uzupełnienia oparte na implantach.

Jeśli chodzi o uzupełnienia protetyczne ruchome, to stanowią one dokładne przeciwieństwo uzupełnień protetycznych stałych. Mogą być w każdej chwili samodzielnie wyjęte z jamy ustnej i ponownie założone przez pacjenta. Przykłady uzupełnień protetycznych ruchomych to między innymi protezy szkieletowe i akrylowe. Jak widać, ściśle rzecz biorąc, miano protezy zarezerwowane jest jedynie dla szczególnego typu uzupełnień ruchomych. Te pozostałe, zgodnie z profesjonalną klasyfikacją nie są stricte protezami, tylko innymi rodzajami uzupełnień protetycznych.

Przed rozpoczęciem leczenia protetycznego, czyli działania mającego na celu doprowadzić do założenia pacjentowi któregoś z uzupełnień protetycznych, muszą zostać wyleczone wszystkie dotknięte próchnicą zęby oraz stany zapalne dziąseł. Trzeba bowiem w jak największym stopniu zminimalizować ryzyko rozwoju chorób pod założoną protezą.